ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΟΥΤΡΩΝ ΥΠΑΤΗΣ

Archive for Οκτωβρίου, 2015

Πατήστε πάνω στο πρόγραμμα για να διαβάσετε καλύτερα και στη λέξη  poster

Πρέπει τα παιδιά μας να πατούν γερά στα πόδια τους, να μη φοβούνται να δοκιμαστούν σε άγνωστες καταστάσεις, να μην πτοούνται όταν οι δυσκολίες ορθώνονται μπροστά τους. Με λίγα λόγια να έχουν αυτοπεποίθηση.

Ο δρόμος όμως προς την αυτοπεποίθηση ξεκινά από νωρίς, από τις πρώτες εμπειρίες του παιδιού.

Η εικόνα που διαμορφώνει για τον εαυτό του σχετίζεται με τη συμπεριφορά του γονιού απέναντί του.

Το παιδί αντιλαμβάνεται θετικά τον εαυτό του, αναπτύσσει δηλαδή αυτοεκτίμηση, όταν εισπράττει αποδοχή, αγάπη και ζεστασιά από τους γονείς του. Απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεκινήσει με σιγουριά το ταξίδι της ζωής, είναι να μεγαλώνει σε περιβάλλον που του προσφέρει εσωτερική ασφάλεια.

H αυτοπεποίθηση είναι η συναίσθηση ότι είμαστε σημαντικοί, έχουμε αξία, χαρίσματα, ικανότητες. Έχουμε δηλαδή θετική εικόνα για τον εαυτό μας και θεωρούμε ότι οι ικανότητές μας είναι επαρκείς ώστε να έχουμε επιτυχίες στη ζωή μας, να απολαμβάνουμε την αγάπη και την αποδοχή των άλλων, να ξεπερνάμε δύσκολες καταστάσεις και να σχεδιάζουμε νέους, ρεαλιστικούς στόχους.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά των παιδιών με αυτοπεποίθηση

Κάποιες φορές, στην προσπάθειά μας να ενισχύσουμε την αυτοπεποίθηση των παιδιών, τα ωθούμε άθελά μας σε παράτολμες, εγωκεντρικές ή παθητικές συμπεριφορές. Όταν καλούμαστε να διαπαιδαγωγήσουμε παιδιά, οφείλουμε να μη συγχέουμε την έννοια της αυτοπεποίθησης με εγωκεντρικές, επιπόλαιες, άβουλες ή κακόβουλες συμπεριφορές.

Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι τα παιδιά που έχουν αυτοπεποίθηση:

• Έχουν υπομονή, επιμονή, θέληση
• Αξιολογούν σωστά τις καταστάσεις, θέτουν στόχους, σχεδιάζουν τις ενέργειές τους, ξεπερνούν τις δυσκολίες
• Δέχονται την ήττα, μαθαίνουν από τα λάθη τους
• Δείχνουν αυτοέλεγχο, εκφράζουν με θεμιτό τρόπο τα συναισθήματά τους
• Έχουν ρεαλιστική εικόνα των καταστάσεων, αποδέχονται τις αδυναμίες τους, γνωρίζουν τις δυνατότητές τους, φέρονται με δυναμικότητα, συνεργάζονται με επιτυχία
• Δεν αφήνουν τους φόβους να τους κυριέψουν, είναι αισιόδοξα
• Σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους

Ενισχύστε την αυτοπεποίθηση των παιδιών

• Βοηθήστε τα να γνωρίσουν καλά τον εαυτό τους και να τον αποδεχτούν
• Παρακινήστε τα να ανακαλύψουν τα ιδιαίτερα ταλέντα και τις ικανότητές τους
• Επαινέστε τα για όσα καταφέρνουν
• Θέστε μικρούς, ρεαλιστικούς στόχους
• Ενθαρρύνετε τα ώστε να τα καταφέρουν αξιοποιώντας τις δικές τους δυνατότητες
• Δώστε τους ευκαιρίες να αισθάνονται χρήσιμα. Μοιράστε αρμοδιότητες
• Δείξτε ανοχή στα λάθη τους, διατηρήστε όμως παράλληλα τα όρια που έχετε θέσει
• Αντιμετωπίστε με χιούμορ τις κακές τους στιγμές. Συμπαρασταθείτε στις αποτυχίες τους
• Αποφύγετε να κριτικάρετε αρνητικά τις απόψεις τους
• Συζητήστε μαζί τους, χωρίς να προσπαθείτε να επιβάλλετε τις δικές σας απόψεις
• Χαρακτηρίστε τη συμπεριφορά τους κι όχι τα ίδια (μην πείτε «είσαι ενοχλητικός», αλλά «αυτό που κάνεις είναι ενοχλητικό»)
• Δώστε τους πληροφορίες κι εμπειρίες για τον κόσμο που τα περιβάλλει
• Μην αφήσετε να ανακαλύψουν τον κόσμο χωρίς συναισθηματική θωράκιση. Χαρίστε τους τη βεβαιότητα πως θα είστε κοντά τους, όταν σας χρειαστούν. Απομακρυνθείτε όταν δεν σας χρειάζονται
• Μην έχετε υπερβολικές φιλοδοξίες, αλλά και μην τα υποτιμάτε
• Μην υποκινείτε τον ανταγωνισμό ανάμεσα στα παιδιά. Αποφύγετε τις ετικέτες (αργός, αναβλητικός, τεμπέλης, επιπόλαιος κλπ)
• Φερθείτε τους με σεβασμό. Βοηθήστε νʼ αναπτύξουναξιοπρεπή συμπεριφορά

Αυτοπεποίθηση και σχολικές επιδόσεις

Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι πως κάθε παιδί έχει τον προσωπικό του ρυθμό να μαθαίνει. Η σύγκριση δεν γίνεται ποτέ μεταξύ δυο παιδιών, αλλά ανάμεσα στην ικανότητα που είχε το παιδί στο παρελθόν και σʼ αυτήν πουέχει τώρα κατακτήσει. Εμπλουτίζοντας το περιβάλλον του με ερεθίσματα που μπορεί να αφομοιώσει, του επιτρέπουμε να μαθαίνει με τον δικό του τρόπο, μέσα από δραστηριότητες που το ελκύουν κι έχουν νόημα γιʼ αυτό.

Στη διαδικασία απόκτησης στέρεης γνώσης, θα κάνει λάθη και θα διδαχτεί από αυτά. Η ανακάλυψη του λάθους από το ίδιο το παιδί, είναι μια σημαντική εμπειρία που δεν πρέπει να του την στερήσουμε. Ας το καθοδηγήσουμε ώστε να εντοπίσει το λάθος του κι ας το συνοδεύσουμε διακριτικά, χωρίς επίκριση, στη διόρθωσή του.

Κυρίως όμως, ας διαφυλάξουμε την παιδικότητά του. Δεν χρειάζεται να το εκθέτουμε σε ανταγωνιστικά περιβάλλοντα, ούτε να διογκώνουμε το εγώ του. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από παιχνίδι, γέλιο, ελεύθερο χρόνο κι επαρκείς σχέσεις με γονείς και συνομηλίκους.

Αγκαλιάστε λοιπόν το παιδί σας με αγάπη. Έπειτα, ανοίξτε την αγκαλιά σας και καμαρώστε το καθώς ανακαλύπτει τον κόσμο!

Αναδημοσίευση άρθρου του Δημήτρη Τσιριγώτη από το www.alfavita.gr

Αν ψάχνετε για τους τέλειους γονείς, ξεχάστε το, δεν υπάρχουν !

Αν κάποιοι σας συστηθούν ως αλάνθαστοι γονείς απομακρυνθείτε διακριτικά από αυτούς, ίσως είναι επικίνδυνοι. Αν πάλι ψάχνετε για «εγχειρίδια του καλού γονέα» θα βρείτε πολλά. Συγκεντρώστε όσα περισσότερα μπορείτε. Μετά βάλτε τους φωτιά.

Δείτε το παράδειγμα του πασίγνωστου Αμερικανού παιδιάτρου και παιδαγωγού Benjamin Spock γνωστού και ως  «Dr. Spock»  ο οποίος για αρκετές δεκαετίες συμβούλευε τους Αμερικανούς γονείς για την ανατροφή των παιδιών τους. Πολλές γενιές Αμερικανών γονέων ακολούθησαν κατά γράμμα τις συμβουλές που έδινε ο «Dr. Spock» είτε διαβάζοντας τα βιβλία του είτε παρακολουθώντας τις συχνές εκπομπές του στην τηλεόραση. Αυτοί οι γονείς όμως έπαθαν σοκ όταν μια μέρα ο «Dr. Spock» βγήκε στην τηλεόραση και ανακοίνωσε ευθαρσώς ότι ζητάει συγνώμη γιατί θεωρεί ότι έκανε λάθος στις συμβουλές που έδινε όλα αυτά τα χρόνια στους γονείς .Καταλαβαίνετε, πιστεύω, τι επακολούθησε των δηλώσεων.

Παρακάτω σας παραθέτω τα πιο συνηθισμένα λάθη που, κατά τη γνώμη μου, κάνουμε εμείς οι γονείς όταν θεωρούμε ότι ένα παιδί είναι εύκολος αντίπαλος. Και δεν εννοώ μόνο το παιδί που έχουμε απέναντί μας αλλά και το παιδί που έχουμε μέσα μας. Τότε υποπίπτουμε και εμείς σε παιδικά λάθη. Μάλιστα πολλές φορές δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο ποιος είναι ο ώριμος της υπόθεσης, ο γονέας ή το παιδί του δηλαδή. Φυσικά τα λάθη αυτά τα έχω τιμήσει και με το παραπάνω πρώτος εγώ και εξακολουθώ να τα επαναλαμβάνω με απόλυτη συνέπεια.

Οι γονείς ενδίδουν στα πείσματα

Όταν ένα παιδί αρχίσει τα πείσματα για να περάσει το δικό ο γονέας αρχικά του λέει «όχι» το οποίο όμως όσο περνάει η ώρα και τα πείσματα συνεχίζονται αρχίζει να κάμπτεται και στο τέλος γίνεται ένα μασημένο «ναι». Στην καλύτερη περίπτωση ίσως ο γονέας να έχει κάνει διαπραγμάτευση και να έχει κλείσει μια συμφωνία του τύπου: «οκ θα σου πάρω το παιχνίδι αλλά θα είσαι ήσυχο για όλο το μεσημέρι». Έτσι όμως καλλιεργείται στο παιδί ένας τρόπος διεκδίκησης όπου ξέρει ότι αν σπάσει τα νεύρα στον γονέα του στο τέλος θα εκπληρωθούν οι πόθοι του.

Οι γονείς «καθαρίζουν» για τα παιδιά τους

Καταρχάς οι γονείς πιστεύουν οποιοδήποτε συμβάν ή πρόβλημα το οποίο τους λέει το παιδί τους ότι αντιμετώπισε  όσο και αν ήταν παραμορφωμένο και μεγεθυμένο από τη παιδική ματιά και υπερβολή. Μετά αρχίζει η δράση του γονέα. Έτσι στερεί στο παιδί την ευκαιρία να μάθει  να λύνει μόνο του τα προβλήματά του. Μια συνηθισμένη εικόνα που συναντάμε είναι ένας γονέας σε έξαλλη κατάσταση να ουρλιάζει : «δείξε μου ποιος σε πείραξε, ποιος» και το παιδί του να του δείχνει ένα τοσοδούλη μπόμπιρα. Ο παρεμβατισμός των ελλήνων γονέων ειδικά στο σχολείο είναι μερικές φορές εκτός ελέγχου (κυρίως όσον αφορά τους βαθμούς). Οι υπερπροστατευτικοί γονείς που δεν αφήνουν τα παιδιά τους να εκτεθούν σε οποιονδήποτε κίνδυνο, δυστυχώς, οδηγούν τα παιδιά τους να γίνουν φοβικά και εξαρτημένα από τους προστάτες γονείς.

Οι γονείς δεν επιτρέπουν στα παιδιά να μάθουν από τα λάθη τους

Πολλοί γονείς διακατέχονται από την αγωνία να εξαφανίσουν τα λάθη των παιδιών στερώντας τους στην ουσία το πιο πολύτιμο μάθημα ζωής που είναι το «να μαθαίνουν μέσα από τα λάθη τους». Με το παραμικρό λάθος χτυπάει συναγερμός και πολλές φορές σπεύδουν οι ίδιοι να διορθώσουν τα λάθη των παιδιών τους ή να τα κουκουλώσουν όπως όπως, «κρύβοντας τα κάτω από το χαλάκι». Τα παιδιά εθίζονται και αυτά στο κρύψιμο των λαθών και των αδυναμιών τους και γίνονται τελειομανή  αποκτώντας  έντονα τον φόβο της αποτυχίας. Βέβαια αυτό βολεύει τους γονείς αυτούς γιατί τα παιδιά με τέτοια χαρακτηριστικά αφιερώνονται στην αναζήτηση της επιτυχίας και γίνονται καλοί μαθητές. Το κόστος όμως είναι πολύ μεγάλο. Τα παιδιά που δεν τους επιτρέπονται τα λάθη τελικά δεν τα επιτρέπουν και στον εαυτό τους με αποτέλεσμα να μην ωριμάζουν πραγματικά. Η αυτοπεποίθησή τους, παρά την αντίθετη εικόνα που ενδεχομένως προβάλλουν προς τα έξω, δεν ενισχύεται και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι μπορεί να καταρρεύσουν στην πρώτη αποτυχία. Αντίθετα από ότι νομίζουμε η αυτοπεποίθηση δεν αποκτάται από τις συνεχείς νίκες αλλά χτίζεται κυρίως  μετά από την αυτενέργεια για τη διόρθωση των λαθών. Τα λάθη των παιδιών είναι εκείνα που θα τα ενεργοποιήσουν να δοκιμάσουν και άλλους δρόμους και θα τα  μάθουν να δρουν με άλλους τρόπους. Στο κάτω κάτω αν οι γονείς δεν αφήνουν ποτέ τους τα παιδιά τους να πέφτουν πως εκείνα θα μάθουν να ξανασηκώνονται ;

Οι γονείς βλέπουν τα παιδιά σαν προέκταση του εαυτού τους

Σίγουρα έχετε ακούσει πολλούς γονείς να αναφέρονται σε θέματα που αφορούν το παιδί τους με χρήση όμως πληθυντικού αριθμού όπως «σήμερα είμαστε λίγο άρρωστοι» , «πήγαμε πολύ καλά στους βαθμούς» κ.α. Επίσης όσο και πλάκα να έχει η εικόνα μαμά ?κόρη ή μπαμπάς ?γιος με ίδια ρούχα αλλά σε διαφορετικά νούμερα, είναι και κάπως περίεργη, δεν μπορείτε να πείτε.  Όσο όμως οι γονείς θα βλέπουν  τα παιδιά τους σαν κομμάτι του εαυτού τους, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να θέλουν εκείνα  να εκπληρώσουν τα ανεκπλήρωτα όνειρα των γονέων τους. Καλό είναι λοιπόν να αναγνωρίσουν την ατομικότητα των παιδιών τους και να τα αφήσουν να κάνουν τα δικά τους βήματα πάνω στη γη.

Οι γονείς «παράλληλα σύμπαντα» με τα παιδιά

Στα περισσότερα σπίτια υπάρχει πλέον η τάση των παράλληλων ζωών, των γονέων με τα παιδιά τους. Οι γονείς είτε είναι αναγκασμένοι να εργάζονται υπερβολικά, είτε τους έχουν καταπλακώσει τα προβλήματα και δεν έχουν διάθεση επικοινωνίας, είτε και αυτοί αναζητούν μέσα στο σπίτι τους λίγες στιγμές χαλάρωσης μπροστά στην τηλεόραση ή στον υπολογιστή  που όμως δε συμπεριλαμβάνουν τα παιδιά. Την ίδια ώρα το παιδί ίσως είναι παρκαρισμένο μπροστά σε μια οθόνη (υπολογιστή ή τηλεόρασης) .Αν φτάσαμε στο σημείο όπου το ζητούμενο είναι η συνάντηση μέσα στο ίδιο σπίτι τότε μια καλή λύση είναι η συμφωνία για ομοτράπεζο γεύμα ή δείπνο τουλάχιστον μια φορά την μέρα που μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά στην επικοινωνία των μελών της οικογένειας.

Οι γονείς βάζουν πολλά, αλλά εύκαμπτα όρια

Οι γονείς πρέπει βάζουν όρια στο παιδί τους, κυρίως στις μικρές ηλικίες, ώστε να δημιουργείται στο παιδί η αίσθηση ότι «κάπου αρχίζω και κάπου τελειώνω»  και μέσα σε αυτό πλαίσιο τα παιδιά να νιώθουν την ασφάλεια για να ανοίξουν τον εαυτό τους. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται την έλλειψη ορίων ως έλλειψη ενδιαφέροντος. Χωρίς τα όρια τα παιδιά νιώθουν σύγχυση και άγχος. Οι  γονείς όμως έχουν την τάση να βάζουν πολλά όρια τα οποία όμως είναι, στην πλειοψηφία τους, διαπραγματεύσιμα και εύκαμπτα. Δηλαδή όταν τα παιδιά επιχειρούν αυτό που η φύση τους προστάζει όπως τη δοκιμή των ορίων το μόνο που ακούν είναι η επίπληξη που ξεπέρασαν τα όρια αλλά δεν υπόκεινται τις συνέπειες για αυτή τους την πράξη. Οπότε τα παιδιά βγάζουν το συμπέρασμα : «αν κάνω αυτό θα τα ακούσω αλλά πέραν αυτού τίποτα άλλο». Καλό θα είναι λοιπόν οι γονείς να βάζουν λίγα όρια στα παιδιά αλλά όταν εκείνα τα ξεπερνάνε να υπόκεινται τις συνέπειες. Φυσικά οι συνέπειες αυτές πρέπει να εξηγούνται στο παιδί και να είναι ξεκάθαρο ότι αυτές οφείλονται στην συγκεκριμένη πράξη του και όχι στη γενική συμπεριφορά του.

Οι γονείς δίνουν αντιφατικά μηνύματα

Οι περισσότεροι  γονείς δίνουν ατέλειωτες συμβουλές στα παιδιά τους θεωρώντας ότι αυτό αρκεί  για να τα διαπαιδαγωγήσουν σωστά και να αποκτήσουν αξίες .Όμως αυτό δεν ισχύει γιατί τα παιδιά επηρεάζονται κυρίως από τις πράξεις των γονέων τους και όχι από τα λόγια τους. Πρέπει να ξέρουμε ότι και οι μεγάλοι υπόκεινται στην αδιάκοπη κριτική των παιδιών, η οποία μπορεί να γίνει πολύ σκληρή ειδικά αν τα παιδιά διαπιστώσουν αντίφαση μεταξύ αυτών που γονείς ζητάνε από εκείνα και αυτών που οι ίδιοι οι γονείς πράττουν. Τότε είναι πιθανό να κλονίζεται το σύστημα προτύπων και να γεμίζουν με οργή νιώθοντας ότι τους λένε ψέματα.

Οι «τέλειοι γονείς»

Το μεγάλο λάθος που κάνουν πολλοί γονείς είναι θέλουν να φαίνονται τέλειοι απέναντι στα παιδιά τους χωρίς ψεγάδια και ανθρώπινα ελαττώματα το οποίο είναι μεγάλο βάρος για τα παιδιά που προσπαθούν να μοιάσουν αυτού του προτύπου. Πέρα από την πίεση που νιώθουν τα παιδιά ελλοχεύει και ο κίνδυνος να απορρίψουν τα παιδιά τους γονείς τους όταν εκείνοι εκδηλώνουν και την παραμικρή ατέλεια. Καλό θα είναι λοιπόν οι γονείς ναι μεν να προσπαθούν να είναι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους, του δικού τους εαυτού όμως και όχι κάποιου άλλου.

Οι γονείς κρύβουν τα προβλήματα από τα παιδιά

Είναι γνωστό ότι τα παιδιά είναι οι πιο καλοί δέκτες αλλά οι πιο κακοί αποκωδικοποιητές. Δηλαδή το αισθάνονταιδωμάτιό τους με μια φαντασία που οργιάζει και φτιάχνει σενάρια με εκείνα να πρωταγωνιστούν.  Μάλιστα πολλές φορές θεωρούν ότι εκείνα έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το πρόβλημα χωρίς να είναι αυτό αλήθεια. Οι γονείς καλό θα είναι να συζητούν με κατάλληλο τρόπο τα προβλήματα αυτά με τα παιδιά τους, διαβεβαιώνοντάς τους φυσικά ότι δεν είναι αξεπέραστα και δίνοντάς τους το παράδειγμα ότι για όλα υπάρχει λύση και ότι στη ζωή αξίζει να αγωνίζεσαι ανεξαρτήτως αποτελέσματος.  όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα αλλά συνήθως το ερμηνεύουν με τον δικό τους λανθασμένο τρόπο .Αυτό το «πήγαινε να παίξεις στο δωμάτιό σου» που λένε οι πιο πολλοί γονείς όταν δε θέλουν να ακούσει το παιδί τους ένα πρόβλημα, συνήθως οδηγεί τα παιδιά να κλειστούν στο

 Οι γονείς που θυσιάζονται για τα παιδιά τους

Πολλοί γονείς (κυρίως μητέρες) από τη στιγμή που αποκτούν παιδί εγκαταλείπουν όλα τα υπόλοιπα πράγματα και νιώθουν σαν αυτοσκοπό το μεγάλωμά του. Σταματούν να αντλούν ικανοποίηση από οτιδήποτε άλλο πέραν του παιδιού και γίνονται ένα είδος δορυφόρου του. Η προσωπική ζωή, τα ενδιαφέροντα και οι επαγγελματικές φιλοδοξίες μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα και σε πολλές περιπτώσεις εγκαταλείπονται τελείως. Το παιδί, όσο και αν εκμεταλλεύεται αυτή την αποκλειστικότητα της μητέρας από ένα σημείο και μετά νιώθει μεγάλο βάρος σαν να κουβαλάει έναν άλλο άνθρωπο στις πλάτες του. Φυσικά η δύσκολή ώρα για τη μητέρα είναι η στιγμή που το παιδί μεγαλώσει και αρχίζει να διεκδικεί την ανεξαρτησία του. Τότε αντί να το θεωρήσει ως κάτι φυσικό νιώθει ότι οι θυσίες της πήγανε χαμένες?

Οι γονείς που φοβούνται «μην βαρεθεί το παιδί»

Πόσες φορές δεν έχουμε δει οικογένειες που φτάνουν στην παραλία φορτωμένες με κουβαδάκια, ξαπλώστρες, παιχνίδια, βάρκες  κ.α ; Μικρά παιδιά που πήγαν για ένα μπάνιο για να απολαύσουν τη μαγεία της φύσης και κατέληξαν με πλήρη εξάρτηση βατραχανθρώπου. Πολλοί γονείς έχουν τη φοβία «μην βαρεθεί το παιδί». Ξεχνούν όμως ότι η πιο δημιουργική φάση των παιδιών είναι ακριβώς μετά από ένα προσωρινό αίσθημα βαρεμάρας αρκεί το παιδί να έχει μάθει να πειραματίζεται, να ανακαλύπτει, να εξερευνά .Ας θυμηθούν οι γονείς αυτοί όταν οι ίδιοι ήταν κάποτε παιδιά πόσο πράγματα δημιουργούσαν από το τίποτα. Τα πολλά πράγματα προκαλούν υπερένταση στα παιδιά και μετά από λίγο καταλήγουν απλά να πιάνουν χώρο.

Οι γονείς βλέπουν τα παιδιά τους με τα μάτια του κόσμου

Το πιο σημαντικό πράγμα που μας διαφεύγει τελείως είναι ότι ενώ εμείς πιστεύουμε ότι τα παιδιά πάνω από όλα επιδιώκουν την αγάπη μας, αυτά πιο πολύ νοιάζονται για την αποδοχή μας, αν μας αρέσουν δηλαδή για αυτό που είναι πραγματικά και όχι για αυτό που θα θέλαμε να είναι για να ικανοποιούν τη γνώμη του κόσμου. Ίσως η καλύτερη κουβέντα  που μπορούμε να πούμε στο παιδί μας είναι το «σε αγαπώ για αυτό που είσαι» παρά εκείνο το χειριστικό «είμαι υπερήφανος /η για σένα».

Υ.Γ .Μετά από όλα αυτά αναρωτιέμαι μήπως ο γονέας δεν είναι αυτός που μεγαλώνει το παιδί του αλλά αυτός που μεγαλώνει μαζί με το παιδί του.

Συγγραφέας: ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΑΡΑΚΟΣ στις 11 Μαρτίου 2013

Σήμερα είναι μια από τις δυο μόνον μέρες του χρόνου που ο ήλιος μοιράζεται… ισότιμα σε όλους! Γιατί σήμερα είναι η μέρα της φθινοπωρινής ισημερίας και επίσημη έναρξη του φθινοπώρου…

Η ίδια η λέξη ισημερία (δηλαδή ίση ημέρα) δηλώνει το φαινόμενο που ακολουθεί το θερινό ηλιοστάσιο (δηλαδή τη μεγαλύτερη μέρα του χρόνου). Από σήμερα και μέχρι το χειμερινό ηλιοστάσιο η μέρα θα είναι πλέον όλο και μικρότερη από τη νύχτα. Σήμερα, θεωρητικά έχουμε 12 ώρες ήλιο και 12 ώρες σκοτάδι.

Είναι η μέρα εκείνη του έτους που ο Ισημερινός της Γης είναι πιο κοντά στον ήλιο.

- Η Ισημερία δεν συμβαίνει σε μια σταθερή μέρα του χρόνου αλλά μεταξύ 22 και 24 Σεπτεμβρίου κάθε χρόνο. Η ημερομηνία αλλάζει επειδή η Γη κάνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από το άστρο της, τον Ήλιο κάθε 365,25 μέρες. Λόγω αυτού κάθε τέταρτο έτος είναι δίσεκτο (δηλαδή ο Φεβρουάριος έχει 29 και όχι 28 μέρες). Τα δίσεκτα χρόνια, η ισημερία πηγαίνει πίσω μια ολόκληρη μέρα σε σχέση με τα προηγούμενα.

- Παρ” ότι από αστρονομικής άποψης η φθινοπωρινή ισημερία είναι σήμερα, πραγματικά όμως, η μέρα θα έχει απολύτως ίση διάρκεια με τη νύχτα στις 26 Σεπτεμβρίου, όταν η ανατολή θα γίνει στις 6.59 το πρωί και η δύση στις 6.59 το βράδυ.

- Η πανσέληνος που είναι πιο κοντά στην φθινοπωρινή ισημερία λέγεται και harvest moon (πανσέληνος θερισμού δηλαδή) και πήρε το όνομα της από το γεγονός ότι το φεγγάρι είναι τόσο φωτεινό που επιτρέπει στους αγρότες να εργαστούν και στη διάρκεια της νύστας.

- Φέτος, η πανσέληνος του θερισμού είναι και υπερ-πανσέληνος (δηλαδή super moon). Θα εμφανιστεί στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.

Την ίδια νύχτα θα γίνει και ολική έκλειψη Σελήνης, φαινόμενο που είχε να συμβεί πάνω από τρεις δεκαετίες.

Ανάλογη σύμπτωση harvest και super moon έχει συμβεί μόνο πέντε φορές μετά το 1900: το 1910, το 1928, το 1946 και για τελευταία φορά το 1982, ενώ δεν θα ξανασυμβεί πριν από το 2033.

ΠΗΓΉ:www.news.gr

Οι ψείρες είναι συχνό φαινόμενο στις παιδικές ηλικίες και παρατηρείται μεγάλη έξαρση ιδίως στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς. Τι μπορούμε να κάνουμε όμως για να προστατεύσουμε τα παιδιά μας και να τα απαλλάξουμε από τους ενοχλητικούς αυτούς επισκέπτες ;

Όπως αναφέρει o παιδίατρος Δρ. Σπύρος Μαζάνης, οι ψείρες είναι τόσο κολλητικές όσο και το κοινό κρυολόγημα αφού σχεδόν το 80 έως 90% των παιδιών κάποια στιγμή θα κολλήσουν, ενώ το να κολλήσει ένα παιδί ψείρες δεν έχει καμία σχέση με το αν το κεφάλι του είναι καθαρό ή βρώμικο αφού οι ψείρες μεταδίδονται με τη στενή επαφή των μαθητών όταν παίζουν.

Πώς γίνεται η μετάδοση ;

Οι ψείρες του κεφαλιού δεν μπορούν να πετάξουν. Πετάνε μόνο από κεφάλι σε κεφάλι με τη στενή επαφή. Η μετάδοση διευκολύνεται με την ανταλλαγή αντικειμένων όπως σκουφιά, καπέλα, τσιμπιδάκια, κορδέλες κ.ά.

Ποια είναι τα συμπτώματα ;

Μια μητέρα θα υποψιαστεί ότι το παιδί της έχει ψείρες όταν το βλέπει να ξύνει συνέχεια το κεφάλι του. Πολλές φορές η φαγούρα είναι τόσο έντονη που το παιδί ξυπνάει και τη νύχτα. Από το πολύ ξύσιμο μπορεί να γδαρθεί το δέρμα του παιδιού, να κοκκινίσει, να μπουν μικρόβια και να προκληθεί μόλυνση.

Τι κάνουμε για τις ψείρες ;

Η θεραπεία είναι τοπική, με σαμπουάν, λοσιόν και κρέμες. Απαιτείται πιστή εφαρμογή των οδηγιών. Είναι σημαντικό επίσης να ενημερωθούν οι γονείς της ίδιας τάξης ώστε να ελέγξουν τα παιδιά τους και να τα θεραπεύσουν ταυτόχρονα. Αν ένας μαθητής δε θεραπευτεί σύντομα θα μεταδώσει τις ψείρες και στους συμμαθητές του.

Πρόληψη

Αν υπάρχει κρούσμα ψείρας σε άλλα παιδιά αλλά όχι στο δικό μας καλό είναι να πάρουμε τα μέτρα μας :

• Καθημερινά μετά το λούσιμο ραντίζουμε με οινόπνευμα μια ψιλή χτένα για ψείρες και χτενίζουμε τα μαλλιά του παιδιού. Το οινόπνευμα σκάει τις ψείρες.
• Φτιάχνουμε ένα διάλυμα με 1 λίτρο νερό και 1 φλιτζανάκι του καφέ ξύδι και ξεβγάζουμε προληπτικά κάθε τόσο τα μαλλιά του. Το ξύδι ξεκολλάει τα αβγά της ψείρας και αλλάζοντας το ph της επιδερμίδας του κεφαλιού αποτρέπει την ανάπτυξή της.
• Αφιερώνουμε καθημερινά 1 με 2 λεπτά ψάχνοντας το κεφάλι του παιδιού (στο φως) όταν γυρίσει από το σχολείο μήπως και βρούμε κάποια ψείρα. Την πιέζουμε ανάμεσα στα νύχια και τη σκοτώνουμε προτού προλάβει να κάνει αβγά.

Αγαπητοί γονείς,

Με βάση τη σχετική εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων τη Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015 σε όλη τη διάρκεια της ημέρας ΔΕ θα γίνουν μαθήματα στο σχολείο.

Οι μαθητές θα προσέλθουν και θα αποχωρήσουν κανονικά (σύμφωνα με το Εβδομαδιαίο ΩρολόγιοΠρόγραμμά τους) .

Σε όλη τη διάρκεια του πρωινού  ? κανονικού προγράμματος οι μαθητές θα ενημερωθούν στον θεματικό άξονα:

«Σχολικός Αθλητισμός ? Συμμετέχω και μαθαίνω τα Ολυμπιακά Ιδεώδη μέσα από τα Ολυμπιακά και τα Παραολυμπιακά Αθλήματα».

θα υλοποιήσουν πολιτιστικές και καλλιτεχνικές δράσεις που έχουν σχεδιαστεί για το θέμα από τον Σύλλογο Διδασκόντων του σχολείου, θα παρακολουθήσουν σχετικά εκπαιδευτικά βίντεο και θα πραγματοποιήσουν αθλητικές ομαδικές δραστηριότητες.

Οι μαθητές που δεν έχουν Ατομικό Δελτίο Υγείας σε ισχύ θα συμμετέχουν σε βοηθητικές (μη αθλητικές) δραστηριότητες.

Υ.Γ : Σε περίπτωση κακοκαιρίας (δεδομένου ότι μεγάλο μέρος των εκδηλώσεων θα πραγματοποιηθεί στον προαύλιο χώρο) η εορτή θα μεταφερθεί και θα ενημερωθείτε άμεσα με νέα ανακοίνωση στο Ιστολόγιο αλλά και έντυπο στους μαθητές.

Από τον Σύλλογο Διδασκόντων