Πάρκο Λουτρών Υπάτης
Το μεγάλο πάρκο των Λουτρών Υπάτης έχει σχήμα σχεδόν τετραγώνου και έκταση 100 στρμ. Περίπου στο κέντρο του αναβλύζει η πηγή. Είναι κατάφυτο από πανύψηλα πεύκα, κυπαρίσσια, κουκουναριές, πλατάνια, μουριές, ακακίες, εξωραϊσμένο με χώρους από πράσινο, θάμνους, κήπους με τριανταφυλλιές και πολλές ποικιλίες λουλουδιών και φυτών. Στο κέντρο του πάρκου δίπλα στη πηγή έχει δημιουργηθεί εδώ και πολλά χρόνια παιδική χαρά με κούνιες, τραμπάλες , τσουλήθρες κλπ. Ο περίπατος σε ένα τόσο όμορφο φυσικό περιβάλλον είναι πράγματι απολαυστικός.

Γύρω από το πάρκο υπάρχει πλούσια βλάστηση με θάμνους και αιωνόβια πεύκα και πλατάνια. Εκεί, βρίσκονται και τα παλιά μεγάλα ξενοδοχεία που κτίστηκαν στο τέλος του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου, διατηρώντας το χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό στυλ της εποχής τους. Το πιο όμορφο όμως από αυτά τα ξενοδοχεία το «Φθιώτις» δεν υπάρχει πια. Καταστράφηκε στον τελευταίο πόλεμο και στη θέση του οικοδομήθηκε το «Ξενία». Εκείνα που σώζονται είναι το «Λαμία», το «Υπάτη», το «Πηγαί», το «Οίτη» και το «Όθρυς». Υπάρχουν εκεί για να θυμίζουν άλλες εποχές που και εκείνες τότε είχαν τη δική τους ομορφιά. Έρχονται στο νου γυναίκες με φούστες μακριές, υπόλευκες ή σκούρες, το στυλ του περμανάντ στα μαλλιά, τα χαρακτηριστικά καπέλα με τα φρούτα ή τα λουλούδια και το αχώριστο ομπρελίνο για προστασία από τις θερμές ακτίνες του καλοκαιριού. Οι άντρες της εποχής με τα σταυρωτά σακάκια και τα λευκά πουκάμισα με το στενό γιακά, τα ρεβέρ στο φαρδύ παντελόνι και το χαρακτηριστικό ψαθάκι πάνω στη κοντή, στρωμένη και γυαλιστερή από το μπριγιόλ κόμη με την άψογη χωρίστρα.

Καταρράκτης Υπάτης

Στην είσοδο του ορεινού οικισμού της Υπάτης, σε απόσταση μόλις λίγων μέτρων από το δρόμο, χύνεται με ορμή ένας μικρός και γραφικός καταρράκτης. Τα νερά του πηγάζουν από κορυφές της Οίτης και παλαιότερα χρησιμοποιούνταν για να κινήσουν τον νερόμυλο, ο οποίος βρίσκεται κτισμένος στη βάση του, και προμήθευε με αλεύρι την Υπάτη και τις γύρω περιοχές. Η ροή του είναι συνεχής, χειμώνα-καλοκαίρι, και αποτελεί έναν ευχάριστο σταθμό ξεκούρασης για τους περαστικούς, υπό από τον ίσκιο των αιωνόβιων πλατάνων.

Κακογιάννειο Αστεροσχολείο

Βυζαντινό Μουσείο Υπάτης

Tο Bυζαντινό Μουσείο Φθιώτιδας στην Υπάτη λειτουργεί από τον Ιανουάριο του 2007. Στεγάζεται στο κτήριο των λεγόμενων «Καποδιστριακών Στρατώνων», που ανεγέρθηκε το 1836 για τις ανάγκες του ελληνικού στρατού. Το 1982 το κτήριο, που στη διάρκεια της ιστορίας του γνώρισε και άλλες χρήσεις, χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό μνημείο και το 1998 παραχωρήθηκε από το Δήμο Υπάτης στο Υπουργείο Πολιτισμού, για να λειτουργήσει ως μουσείο.

Στο Μουσείο, που αναπτύσσεται σε δύο ορόφους, παρουσιάζονται αντιπροσωπευτικά ευρήματα, που προέρχονται από διάφορες περιοχές της Φθιώτιδας και χρονολογούνται στην παλαιοχριστιανική και βυζαντινή περίοδο (4^ος-14^ος αι.).
Στο ισόγειο, η έκθεση είναι αφιερωμένη στα παλαιοχριστιανικά ψηφιδωτά της Φθιώτιδας (4^ος-6^ος αι.) και έχει έντονο εκπαιδευτικό χαρακτήρα, ενώ στον όροφο περιστρέφεται γύρω από το θέμα της λατρείας κατά την παλαιοχριστιανική και βυζαντινή περίοδο. Στην αίθουσα της παλαιοχριστιανικής περιόδου εκτίθενται κυρίως μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη και ψηφιδωτά δάπεδα, προερχόμενα τα περισσότερα από βασιλικές, ενώ τα κεραμικά, που παρουσιάζονται (χρηστικά σκεύη, λυχνάρια, υφαντικά βάρη κ.ά.), δίνουν στοιχεία για τον καθημερινό βίο της εποχής. Στην αίθουσα της βυζαντινής περιόδου, δεσπόζουσα θέση κατέχουν τα μέλη ενός βυζαντινού μαρμάρινου τέμπλου από ναό, που εντοπίστηκε σε ερειπιώδη κατάσταση στην Αγναντη Λοκρίδος (12^ος-14^ος αι.). Επίσης εκτίθενται αρχιτεκτονικά γλυπτά από μη σωζόμενο βυζαντινό ναό στα Αλεπόσπιτα (12^ος αι.).

Ανάμεσα στα εκθέματα του Βυζαντινού Μουσείου Φθιώτιδας σημαντική θέση καταλαμβάνουν τα νομίσματα, από τα οποία αντλούνται στοιχεία για τη νομισματική κυκλοφορία στη Φθιώτιδα κατά τους βυζαντινούς χρόνους. Παρουσιάζονται νομισματικοί «θησαυροί» και μεμονωμένα νομίσματα, που έχουν προέλθει από ανασκαφικές έρευνες, παραδόσεις και περισυλλογές.

Σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο του ορόφου εκτίθεται μέρος της νομισματικής συλλογής του Υπαταίου Κωνσταντίνου Κοτσίλη, η οποία δωρήθηκε στο ελληνικό κράτος, με σκοπό να εκτεθεί στο Μουσείο. Η Συλλογή περιλαμβάνει 3.000 νομίσματα, αρχαία ελληνικά, ρωμαϊκά, βυζαντινά, μεσαιωνικά, νεότερα και σύγχρονα. Ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να δει αντιπροσωπευτικά δείγματα της συλλογής, που καλύπτουν μεγάλη έκταση στο χώρο και στο χρόνο.

Το Βυζαντινό Μουσείο Φθιώτιδας στην Υπάτη δίνει την ευκαιρία στους κατοίκους της περιοχής, αλλά και στους πολυάριθμους επισκέπτες της να έρθουν σε επαφή με τον αρχαιολογικό πλούτο της Φθιώτιδας, περιηγούμενοι τις αίθουσές του και γνωρίζοντας μέσω αυτών τα μνημεία της.

Πλατανοδάσος Λουτρών Υπάτης

Το Πλατανόδασος των Λουτρών Υπάτης είναι στη νότια πλευρά της παραποτάμιας περιοχής του Σπερχειού, που εκτείνεται από τη γέφυρα Λουτρών Υπάτης μέχρι τη γέφυρα των Κομποτάδων και αποτελεί τόπο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και μεγάλης οικολογικής και οικονομικής αξίας.

Όλο το παραποτάμιο δάσος του Σπερχειού είναι ενταγμένο στις προστατευόμενες περιοχές του δικτύου NATURA 2000 και αποτελεί δημόσια δασική γη, στην οποία επιβιώνει ένα από τα λιγοστά εναπομείναντα παραποτάμια πλατανοδάση της Φθιώτιδας.

Μουσείο Φυσικής Ιστορίας

Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Οίτης, εμπλουτισμένο με τη χλωρίδα και την πανίδα της Οίτης, παρέχει πληροφορίες, που έχουν σχέση με τη Γεωλογία, Παλαιοντολογία, Κλιματολογία, Εδαφολογία και Οικολογία της περιοχής του Εθνικού Δρυμού Οίτης. 

Στον ίδιο χώρο λειτουργεί και Μουσείο Εκτροφείου Θηραμάτων Ιεράς Μονής Αγάθωνος.

Στόχος του Μουσείου στο σύνολό του είναι να εμπνεύσει στον επισκέπτη τον σεβασμό και την αγάπη για τη φύση και να του εμφυσήσει την ιδέα της αλληλεξάρτησης και της ενότητας όλων των στοιχείων της, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη μιας πιο ολοκληρωμένης και δημιουργικής σχέσης του ανθρώπου με τη φύση γενικότερα.

Ιερά Μονή Αγάθωνος

Η Ιερά Μονή Αγάθωνος είναι μια κοινοβιακή μονή, η οποία βρίσκεται χτισμένη στους πρόποδες του όρους Οίτη σε υψόμετρο 553 μέτρων και 7 χιλιόμετρα δυτικά της Υπάτης της Φθιώτιδας. Το μοναστήρι εορτάζει στις 6 και στις 15 Αυγούστου.